irra

irra (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) błąkać się, błądzić

odmiana:

(1.1) att irra, irrar, irrade, irrat, irra!

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) irra med blicken → błądzić wzrokiem • irra hit och dit → błąkać się tu i tam

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. irrande

przym. irrig

związki frazeologiczne:

złożenie rzecz. irrbloss, irrfärd, irrgång, irrlära, irrsken, irrväg

czas. frazowy irra bort sig • irra omkring • irra runt

etymologia:

uwagi:

źródła: