fulać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

fulać (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) reg. (Górny Śląsk) mówić głupoty, kłamać[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Anna Tyrpa, Giaury, goje, gadzie i gorole – my i reszta świata, w: Historia języka, dialektologia, onomastyka w nowych kontekstach interpretacyjnych pod red. Renaty Przybylskiej, Macieja Raka, Agaty Kwaśnickiej-Janowicz, Wydawnictwo UJ, Kraków 2018, s. 224.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=fulać&oldid=7900255”