beschatten

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

beschatten (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
?/i
IPA[bəˈʃatn̩]
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) ocieniać, ocienić, zacieniać, zacienić
(1.2) śledzić, potajemnie obserwować
odmiana:
(1.1-2)[1] beschatt|en (beschattet), beschattete, beschattet (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Beschattung ż, Beschatter m, Beschatterin ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: schattenabschattenbeschattenumschattenverschattenüberschatten
źródła: