abschieben

abschieben (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈapˌʃiːbn̩] IPA: [ˌʃoːp ˈap] IPA: [ˈapɡəˌʃoːbn̩]

​ ​

znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) odsuwać, odsunąć, odstawiać, odstawić

(1.2) wydalać, wydalić, wyganiać, wygnać (np. z kraju)

(1.3) odsuwać, odsunąć, zrzucać, zrzucić (np. winę, zarzut)

(1.4) pot. odchodzić, odejść, wynosić się, wynieść się

odmiana:

(1.1-4) abschieb|en (schiebt ab), schob ab, abgeschoben (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Abschieben n, Abschub m, Abschiebung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: schieben • abschieben • anschieben • aufschieben • einschieben • nachschieben • verschieben • vorschieben • zuschieben

źródła: