бурчати
бурчати (język ukraiński)[edytuj]
- transliteracja:
- burčati
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik niedokonany
- odmiana:
- (1.1) [1]
bezokolicznik бурча́ти liczba pojedyncza liczba mnoga tryb rozkazujący 1 os. бурчі́мо, бурчі́м 2 os. бурчи́ бурчі́ть czas przyszły 1 os. бурча́тиму бурча́тимемо, бурча́тимем 2 os. бурча́тимеш бурча́тимете 3 os. бурча́тиме бурча́тимуть czas teraźniejszy 1 os. бурчу́ бурчимо́, бурчи́м 2 os. бурчи́ш бурчите́ 3 os. бурчи́ть бурча́ть imiesłów
przymiotnikowy
czynnyimiesłów
przysłówkowy
współczesnyбурчучи́ czas przeszły m бурча́в бурча́ли ż бурча́ла n бурча́ло imiesłów
przymiotnikowy
przeszłyimiesłów
przymiotnikowy
biernyforma
bezosobowaimiesłów
przysłówkowy
uprzedniбурча́вши
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „бурча́ти” w: Словники України online.