zawiścić
zawiścić (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik niedokonany
- (1.1) st.pol. zazdrościć[1][2]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „Zawiścić” w: Słownik staropolski, red. Stanisław Urbańczyk, t. 11, Instytut Języka Polskiego PAN, Kraków 1995-2002, s. 238.
- ↑ Hasło „zawiścić” w: Słownik pojęciowy języka staropolskiego, kier. projektu Bożena Sieradzka-Baziur, Instytut Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Kraków, ISBN 978-83-64007-23-1.
