zaniechać
Wygląd
zaniechać (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. zaniechiwać)
- (1.1) nie podjąć działania lub ulec rezygnacji
- (1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) zarzucić, porzucić, zostawić[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) poniechać, porzucić, zaprzestać, zrezygnować, dać za wygraną
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- angielski: (1.1) desist
- czeski: (1.1) zanechat
- francuski: (1.1) abandonner
- górnołużycki: (1.1) zanjechać
- hiszpański: (1.1) desistir
- kaszubski: (1.1) zaniechac
- niemiecki: (1.1) aufgeben, fallenlassen / fallen lassen
- rosyjski: (1.1) перестать, воздержаться
- szwedzki: (1.1) avstå, låta bli, underlåta, uppge
- wilamowski: (1.1) ȧjgəjn
- włoski: (1.1) abbandonare
- źródła:
- ↑ Słowniczek trudniejszych wyrazów gwarowych, w: Alina Kopoczek, Śpiewnik Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1988, s. 375–380.