wegetacjô

wegetacjô (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wegetacja, puste trwanie

(1.2) biol. wegetacja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) roscenié, trwanié, przetrwanié

(1.2) roscëna, wichlëna, dukwa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. wegetowac

przym. wegetatiwny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: