verlauten

verlauten (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [fɛʁˈlaʊtn̩]

podział przy przenoszeniu wyrazu: ver•lau•ten

​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) ogłaszać, ogłosić, podawać, podać

odmiana:

(1.1) verlaut|en (verlautet), verlautete, verlautet (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) verlauten lassen

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

czasownik „verlauten” występuje tylko w 3. os.

zobacz też: lauten • ablauten • anlauten • auslauten • umlauten • verlauten

źródła: