Przejdź do zawartości

tronc

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
tronc (1.1)
wymowa:
IPA: /tʁɔ̃/ ⓘ
ⓘ ⓘ ⓘ
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. pień[1]
(1.2) anat. tułów
(1.3) posp. anat. łeb
(1.4) geom. bryła ścięta[2]
odmiana:
(1.1-4) lp tronc; lm troncs
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) torse, buste
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. truncus[3]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1, s. 590.
  2. ↑ Hasło „tronc” w: ling.pl.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „tronc” w: Des dictionnaires Larousse.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=tronc&oldid=8515932”