traktīruŋk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

traktīruŋk (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) obejście się, traktowanie, przyjęcie[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
śląski traktîruŋk
uwagi:
zobacz też: traktjȳn
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 453.