tauf

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

tauf (język wilamowski)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
taojf
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. chrzest, chrzciny[1][2]
odmiana:
(1.1) lp tauf; lm taufa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. taufśtaen m / taufštǡn m, taufnoma m / taufnōma ż, taufer m
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. Taufe
uwagi:
zobacz słowa zaczynające się od „tauf”
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 284.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 446.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=tauf&oldid=7929211”