tail

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

tail (język angielski)[edytuj]

tail (1.1)
tail (1.1)
wymowa:
IPA: /ˈteɪl/
wymowa amerykańska?/i
homofon: tale
​?/i ​?/i ​?/i
wymowa australijska?/i
​?/i ​?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) anat. ogon

czasownik przechodni

(2.1) pot. śledzić[1]
odmiana:
(1.1) lp tail; lm tails
przykłady:
(1.1) A fox has a big tail. → Lis ma duży ogon.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) follow
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. tail off
rzecz. tails, tailing
przym. tailless
związki frazeologiczne:
can't make head nor tail of
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „tail” w: Longman Dictionary of Contemporary English Online, Pearson Education Limited.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=tail&oldid=7818071”