sentience

sentience (język angielski)

wymowa:

bryt. (RP), amer.: IPA: /ˈsɛnʃəns/ lub /ˈsɛntʃiəns/

wymowa amerykańska^ⓘ, wymowa amerykańska^ⓘ

^ⓘ

wymowa australijska^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik niepoliczalny

(1.1) świadomość, zdolność odbierania wrażeń, bodźców

odmiana:

przykłady:

(1.1) Every living animal has sentience. → Każde żywe zwierzę ma zdolność odbierania bodźców.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sentiency

przym. sentient

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. sentiens (imiesłów przymiotnikowy czynny od łac. sentiō → odczuwać)

uwagi:

źródła: