sammansättning
sammansättning (język szwedzki)[edytuj]
- wymowa:
- [²s'am:anset:ning]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) złożenie, składanie, montowanie, komponowanie[1][2]
- (1.2) układ, kompozycja, złożenie[1][2]
- (1.3) jęz. złożenie, zbitka[1][2]
- odmiana:
- (1.1-3) en sammansättning, sammansättningen, sammansättningar, sammansättningarna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Jacek Kubitsky, Słownik polsko-szwedzki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12413-X, s. 405.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 953.