sammansättning

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sammansättning (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
[²s'am:anset:ning] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) złożenie, składanie, montowanie, komponowanie[1][2]
(1.2) układ, kompozycja, złożenie[1][2]
(1.3) jęz. złożenie, zbitka[1][2]
odmiana:
(1.1-3) en sammansättning, sammansättningen, sammansättningar, sammansättningarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Jacek Kubitsky, Słownik polsko-szwedzki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12413-X, s. 405.
  2. 2,0 2,1 2,2 Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 953.