kompozycja

kompozycja (język polski)

kompozycja (1.1) kwiatowa

wymowa:

IPA: [ˌkɔ̃mpɔˈzɨʦ̑ʲja], AS: [kõmpozycʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ogół składników wraz ze sposobem, w jaki tworzą całość

(1.2) szt. budowa utworu, zwłaszcza plastycznego, literackiego, muzycznego

(1.3) pot. utwór

(1.4) nauka o kompozycji (1.2)

(1.5) jęz. budowanie wyrażeń złożonych

(1.6) inform. agregacja obiektów, które nie mogą istnieć bez obiektu głównego; zob. też kompozycja (programowanie obiektowe) w Wikipedii

(1.7) inform. wygląd programu komputerowego itp.; zob. też skórka (informatyka) w Wikipedii

(1.8) daw. zapłata dla uniknięcia zemsty

odmiana:

(1.1-8)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kompozycja	kompozycje
dopełniacz	kompozycji	kompozycji / przest. kompozycyj
celownik	kompozycji	kompozycjom
biernik	kompozycję	kompozycje
narzędnik	kompozycją	kompozycjami
miejscownik	kompozycji	kompozycjach
wołacz	kompozycjo	kompozycje

przykłady:

(1.3) Ojciec i córka grali jakąś piękną, długą i trudną kompozycję (…)

(1.4) Powiadasz pan, żeś uczył akompaniamentu i kompozycji?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.7) motyw, skórka, karnacja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kompozytor m, kompozytorka ż, komponowanie n, skomponowanie n

czas. komponować

przym. kompozycyjny, kompozytorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. compositio

uwagi:

zob. też kompozycja w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) composition; (1.2) composition; (1.6) composition; (1.7) theme
• białoruski: (1.2) кампазіцыя ż; (1.3) кампазіцыя ż
• duński: (1.2) komposition w
• hiszpański: composición ż
• interlingua: composition
• kataloński: (1.1) composició ż
• niemiecki: (1.1) Komposition ż, Gestaltung ż, kwiatowa: Gesteck n
• ukraiński: (1.1) композиція ż; (1.2) композиція ż
• włoski: composizione

źródła: