ryka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ryka (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) dymić[1]
(1.2) pot. pójść z dymem, zostać straconym[1]
odmiana:
(1.1-2) att ryka, ryker, rök/rykt, rykt/rukit, ryk![1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) gå upp i rök
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: czasowniki nieregularne w języku szwedzkim
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen