rumpeln

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

rumpeln (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʁʊmpl̩n] ?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) pot. turkotać, hurgotać
(1.2) przest. pot. gnieść
odmiana:
(1.1)[1] rumpel|n (rumpelt), rumpelte, gerumpelt (haben/sein)[2]
(1.1)[1] rumpel|n (rumpelt), rumpelte, gerumpelt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rummeln
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Rumpeln n, Rumpel m, Rumpel ż, Gerumpel n, Gerümpel n
przym. rumpelig, rumplig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Niemiecki - Odgłosy
zobacz też: rumpelnüberrumpeln
źródła: