ranta

ranta (język fiński)

wymowa:

IPA: [ˈrɑn̪t̪ɑ]

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) plaża

(1.2) wybrzeże

(1.3) brzeg rzeki

odmiana:

(1) ran‧ta (→ wzór odmiany)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1) hiekkaranta • nudistiranta • rantakana • rantakäärme • rantapallo • rantasipi • rantaviiva • taivaanranta • uimaranta

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rannikko, rantsu

czas. rantautua

związki frazeologiczne:

etymologia:

z języków germańskich

por. szw. strand

uwagi:

źródła: