récolte

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

récolte (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA: /ʁe.kɔlt/ ​?/i
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) roln. zbiór, zbieranie[1]
(1.2) roln. plon[1]
(1.3) przen. zbiór[1] (ogół zebranych rzeczy)

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp ter. trybu oznajmującego od récolter
(2.2) 3. os. lp ter. trybu oznajmującego od récolter
(2.3) 1. os. lp ter. trybu łącznego od récolter
(2.4) 3. os. lp ter. trybu łącznego od récolter
(2.5) 2. os. lp trybu rozkazującego od récolter
odmiana:
(1) lp récolte; lm récoltes
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. récolter
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. ricolta
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1, s. 499.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=récolte&oldid=7250445”