pusztító

pusztító (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) niszczycielski

rzeczownik

(2.1) niszczyciel, dewastator

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. puszta, pusztaság, pusztítás, pusztulás

czas. pusztít, pusztul

przym. puszta

przysł. pusztán

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. pusztít + -ó

uwagi:

źródła: