procor

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

procor (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) żądać, wymagać[1]
odmiana:
(1.1) procor, procārī, procātus sum (koniugacja I, verbum deponens)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) war. proco
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. proco
przym. procax, procerus
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 542.