pilnas

pilnas (język litewski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pełny, pełen

(1.2) dostatni

odmiana:

(1.1-2) m lp pilnas, pilno, pilnam, pilną, pilnu, pilname; lm pilni, pilnų, pilniems, pilnus, pilnais, pilnuose

ż lp pilna, pilnos, pilnai, pilną, pilna, pilnoje; lm pilnos, pilnų, pilnoms, pilnas, pilnomis, pilnoje

st. wyższy pilnesnis; st. najwyższy pilniausias

przykłady:

(1.1) Stiklinė yra pilna. → Szklanka jest pełna.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pilnametis → pełnoletni

synonimy:

(1.1) kupinas, sklidinas

antonimy:

(1.1) tuščias

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pilnatis ż

przysł. pilnai

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: