overture

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

overture (język angielski)[edytuj]

wymowa:
bryt. IPA/ˈəʊvətjʊə/ lub /ˈəʊvətʃ(ʊ)ə/, SAMPA/"@Uv@tjU@/ lub /"@Uv@tS(U)@/
amer. IPA/ˈoʊvəɹtʃəɹ/, SAMPA/"oUv@r\tS@r\/
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) muz. uwertura
odmiana:
(1.1) lp overture; lm overtures
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
make overtures to somebody
etymologia:
(1.1) franc. ouverture < st.franc. overture
uwagi:
źródła:

overture (język starofrancuski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) otwarcie
odmiana:
(1.1) lp overture; lm overtures
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) źródłosłów dla ang. overture, franc. ouverture
uwagi:
źródła: