opuka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

opuka (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 3. os. lp przysz. od: opukać

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) gw. (Zaolzie) węgiel zbierany na hałdzie[1]
(2.2) gw. (Zaolzie) gorszej jakości węgiel kamienny
(2.3) gw. (Zaolzie) górn. skała odpadowa wydobywana razem z węglem
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. opuczorz mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=opuka&oldid=6544160”