nafile

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nafile (język turecki)[edytuj]

wymowa:
IPA: [nafiˈle]
​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bezcelowy, daremny[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Anna Długosz, Przysłówki pochodzenia tureckiego w serbsko-chorwackim, „Opera Slavica” VII, nr 2/1997, s. 16.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=nafile&oldid=7784232”