munk
munk (język norweski (bokmål))[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
munk (język norweski (nynorsk))[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
munk (język szwedzki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1) en munk, munken, munkar, munkarna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) klosterbroder
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) bakverk
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) klosterorden
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- źródła: