monarowiec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

monarowiec (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) członek Monaru
(1.2) pensjonariusz ośrodka dla narkomanów prowadzonego przez stowarzyszenie Monar
odmiana:
przykłady:
(1.2) Monarowiec jest już człowiekiem skoncentrowanym na innych niż narkotyki obszarach rzeczywistości[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Monar m
przym. monarowski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Studia socjologiczne, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987, str. 321
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=monarowiec&oldid=7357305”