magnetism

magnetism (język angielski)

wymowa:

bryt. enPR: mägnĕtĭzm, IPA: /ˈmæɡ.nəˌtɪz.əm/, X-SAMPA: /"m{g.n@%tIz.@m/

podział przy przenoszeniu wyrazu: mag•ne•tism

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) fiz. magnetyzm

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. magnetization, magnet

czas. magnetize, magnetise

przym. magnetic

przysł. magnetically

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

magnetism (język estoński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) fiz. magnetyzm

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

magnetism (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) magnetyzm

odmiana:

(1.1) en magnetism, magnetismen; blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. magnet

czas. magnetisera

przym. magnetisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: