mår

mår (język duński)

mår (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zool. kuna

odmiana:

(1.1) en mår, måren, måre/mårer, mårene/mårerne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.duń. marth < st.nord. mǫrðr < pragerm. *marþuz

uwagi:

(1.1) inna pisownia Maar (przed 1948)

źródła:

mår (język norweski (nynorsk))

mår (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. Martes martes, kuna leśna, tumak

(1.2) zool. kuna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. mårhund m

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. mǫrðr < pragerm. *marþuz

uwagi:

źródła: