ku̇njȳn
ku̇njȳn (język wilamowski)[edytuj]
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) wyzywać, przezywać, nakrzyczeć, kunierować[1]
- odmiana:
- (1.1) czas przeszły prosty ku̇njȳt, imiesłów czasu przeszłego gəku̇njȳt
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prusko-niemiecki kujenieren
- uwagi:
- zobacz też: ku̇jon
- źródła:
- ↑
Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 245.
