kleben

kleben (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈkleːbm̩]

^{ⓘ ⓘ ⓘ ⓘ}

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) kleić (się)

odmiana:

(1.1) kleben (klebt), klebte, geklebt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kleben n, Kleber m

przym. klebrig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: kleben • abkleben • ankleben • aufkleben • auskleben • bekleben • einkleben • überkleben • unterkleben • verkleben • zukleben • zusammenkleben

źródła: