kiábrándulás

kiábrándulás (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rozczarowanie (się)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kiábrándítás, kiábrándultság

czas. kiábrándít, kiábrándul

przym. kiábrándult

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. kiábrándul + -ás

uwagi:

źródła: