kastanje

kastanje (język duński)

wymowa:

IPA: [kʰaˈsd̥anjə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) bot. kasztan

(1.2) bot. kasztanowiec

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. castagna

uwagi:

źródła:

kastanje (język holenderski)

wymowa:

IPA: [ˌkɑsˈtɑnjə]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) bot. kasztan

(1.2) bot. kasztanowiec

przymiotnik

(2.1) kasztanowy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) kastanjeboom

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

pikardyjski castagne

uwagi:

źródła:

kastanje (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. kasztan

odmiana:

(1.1) en kastanje, kastanjen, kastanjer, kastanjene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kastanje (język szwedzki)

kastanjer (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kasztan (owoc)

odmiana:

(1.1) en kastanje, kastanjen, kastanjer, kastanjerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

por. kastanj

źródła: