kanun

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kanun (język turecki)[edytuj]

wymowa:
IPA[kaː'nun]
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) akt prawny, przepis, ustawa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. kanunen
przysł. kanunen
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) arab. قانون
uwagi:
źródła:

kanun (język turkmeński)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) prawo
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: