kägel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kägel (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) (w złożeniach) stożek[1]
(1.2) (w złożeniach) sport. kręgiel[1]
(1.3) druk. odstęp międzywierszowy (odległość pomiędzy podstawowymi liniami pisma w dwu sąsiednich wierszach)[1]
odmiana:
(1) lp en kägel, kägeln; lm käglar, käglarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kon
(1.3) radavstånd
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
złożenie rzeczownikowe kägelbana, kägelsnitt, kägelspel
złożenie przymiotnikowe kägelformad, kägelformig
etymologia:
uwagi:
zobacz warianty: kägla
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kägel” w: Svensk ordbok (SO), Svenska Akademien.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kägel&oldid=8124300”