interruption

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

interruption (język angielski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ˌɪntəˈɹʌpʃən/, X-SAMPA: /%Int@"r\VpS@n/
wymowa amerykańska?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) przerwanie, przerywanie
(1.2) przerwa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. interrupt
rzecz. interrupt
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

interruption (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ɛ̃.tɛ.ʁyp.sjɔ̃/ ?/i
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przerwanie[1]
(1.2) przerwa[1]
odmiana:
(1) lp interruption; lm interruptions
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. interrompre
rzecz. interrupteur m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Elżbieta Pieńkos, Słownik terminologii ekonomicznej francusko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2008, ISBN 978-83-214-1187-3, s. 138.