interrompre

interrompre (język francuski)

wymowa:

IPA: /ɛ̃.tɛ.ʁɔ̃pʁ/ ​

​ ​ ​ ​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) przerwać (spowodować przerwę w ciągłości)

(1.2) przeszkadzać

odmiana:

przykłady:

(1.1) Cette allée est interrompue par un fossé qui la traverse. → Ta ścieżka jest przerwana przez rów, który ją przecina.

(1.2) On a interrompu l'orateur au milieu de son discours. → Mówcy przeszkodzono w połowie przemówienia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) couper, briser, rompre

(1.2) déranger

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. interruption ż, interrupteur m, interruptrice ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

interrompre (język kataloński)

wymowa:

or. IPA: [in.təˈrom.pɾə]

occ. IPA: [in.teˈrom.pɾe]

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) przerywać

odmiana:

(1.1) koniugacja combatre

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. interrupció ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: