interdetto

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

interdetto (język włoski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) praw. interdykt
(1.2) praw. ubezwłasnowolniony
(1.3) pot. głupek[1]

przymiotnik

(2.1) praw. ubezwłasnowolniony
(2.2) zabroniony, zakazany
(2.3) oniemiały, osłupiały

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) imiesłów czasu przeszłego (participio passato) od: interdire
odmiana:
(1) lp interdetto; lm interdetti
(2-3) lp interdetto m, interdetta ż; lm interdetti m, interdette ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) divieto, inibizione, proibizione; rzad. interdizione
(1.2) incapace
(1.3) beota, cretino, deficiente, ebete, idiota, imbecille, scimunito, sciocco, stupido, tonto
(2.2) inibito, proibito, vietato
antonimy:
(1.1) autorizzazione, concessione, licenza, permesso
(2.2) ammesso, autorizzato, consentito, lecito, permesso
(2.3) attonito, disorientato, sbalordito, sbigottito, sconcertato, senza parole, sgomento, stupefatto, turbato; pot. a bocca aperta, di sasso, di stucco
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. interdizione ż, interdetta ż
czas. interdire
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. interdicerezakazywać, nakazywać
uwagi:
źródła:
  1. Wojciech Meisels, Podręczny słownik włosko-polski, t. 1–2, Wiedza Powszechna, Warszawa 1996, ISBN 83-214-1092-8.