indra
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
indra (język szwedzki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik frazowy (partikelverb), forma złożona
- (1.1) odwoływać, unieważniać, odbierać (np. prawo jazdy, zasiłek, pozwolenie)[1]
- odmiana:
- (1.1) att indra, indrar, indrog, indragit, indra!, pres. part. indragande, perf. part. indragen
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. indragande, indragning
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- źródła:
- ↑
Hasło „indra” w: Svensk ordbok (SO), Svenska Akademien.