Przejdź do zawartości

impertinens

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

impertinens (język szwedzki)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) impertynencja[1]
odmiana:
(1.1) en impertinens, impertinensen, impertinenser, impertinenserna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. impertinent
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 469.

impertinens (język węgierski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) impertynencki
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. impertinencia
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: