hunḱ
hunḱ (język wilamowski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. honec, honic, hönic, hünic < swn. honag < pragerm. *hunagą; por. duń. honning, niderl. honing, isl. hunang, niem. Honig, szw. honung
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Wilamowski - Jedzenie
- źródła:
- ↑ Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 295.