huit

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

huit (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ʔɥɪt][uwagi 1] ?/i, belg. franc. [ʔwɪt]
?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

liczebnik główny

(1.1) osiem[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
licz. huitième
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. istnieją dwie opcje wymowy w trzech różnych sytuacjach: gdy za „huit” nic nie stoi (nie ma żadnego innego wyrazu), wymawiamy [ʔɥɪt]; gdy wyraz po „huit” zaczyna się samogłoską lub „h” niemym, wymawiamy [ʔɥɪt]; gdy wyraz po „huit” zaczyna się spółgłoską, wymawiamy [ʔɥɪ]
(1.1) zobacz też: ununedeuxtroisquatrecinqsixsepthuitneufdix
(1.1) zobacz też: Indeks:Francuski - Liczebniki
źródła:
  1. Antoni Platkow, Rozmówki francuskie, Warszawa, Wiedza Powszechna, 1970, s. 30, PB 2793/70.