Przejdź do zawartości

hōnhułc

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

hōnhułc (język wilamowski)

[edytuj]
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bud. grzęda, rozpora wyższa[1]
(1.2) bud. spinka (inaczej oczep)[1]
odmiana:
(1.1-2) lp hōnhułc; lm hōnhełcyn
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hōn m
związki frazeologiczne:
etymologia:
wilam. hōn + hułc
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 201.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=hōnhułc&oldid=8216832”