gropig

gropig (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wyboisty

odmiana:

(1.1) gropig, gropigt, gropiga, st. wyższy gropigare, st. najwyższy gropigast

przykłady:

(1.1) Bussen neg till på grund av den gropiga körbanan. → Autobus nagle spadł niżej z powodu wyboistej jezdni.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. grop w

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: