gezegen

gezegen (język turecki)

wymowa:

IPA: [ɟeze'ɟen]

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) astr. planeta

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gezegen	gezegenler
dopełniacz	gezegenin	gezegenlerin
celownik	gezegene	gezegenlere
biernik	gezegeni	gezegenleri
miejscownik	gezegende	gezegenlerde
ablatyw	gezegenden	gezegenlerden
formy dzierżawcze mianownik osoba liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. lp gezegenim gezegenlerim 2. os. lp gezegenin gezegenlerin 3. os. lp gezegeni gezegenleri 1. os. lm gezegenimiz gezegenlerimiz 2. os. lm gezegeniniz gezegenleriniz 3. os. lm gezegeni gezegenleri

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

tur. gezmek

uwagi:

źródła: