feign

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

feign (język angielski)[edytuj]

wymowa:
IPA[feɪn]
homofon: fain
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) udawać, symulować
(1.2) przest. tworzyć, wymyślać
(1.3) daw. ukrywać

czasownik nieprzechodni

(2.1) udawać
odmiana:
(1.1-3) feign, feigned, feigned, feigns, feigning
(2.1) feign, feigned, feigned, feigns, feigning
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pretend, simulate
(2.1) dissemble, pretend
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. unfeigned
związki frazeologiczne:
etymologia:
średnioang. feinen < st.franc. feindre < łac. fingere[1]
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „feinen” w: Middle English Dictionary, red. Frances McSparran i in., University of Michigan Library, Ann Arbor 2000‒2018.