einfädeln

einfädeln (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˈaɪ̯nˌfɛːdl̩n] IPA: [ˌfɛːdl̩tə ˈaɪ̯n] IPA: [ˈaɪ̯nɡəˌfɛːdl̩t]

znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) nawlekać, nawlec

(1.2) nawijać, nawinąć

(1.3) pot. zapoczątkowywać, zapoczątkować, być sprawką

(1.4) mot. włączać (się) do ruchu, włączyć (się) do ruchu

odmiana:

(1.1-4) einfädel|n, fädelte ein, eingefädelt (haben)

przykłady:

składnia:

(1.4) sich einfädeln

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Einfädelung ż, Einfädlung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: fädeln • abfädeln • ausfädeln • auffädeln • einfädeln

źródła: