dominant

dominant (język angielski)

wymowa:

bryt. (RP) IPA: /ˈdɒmɪnənt/, SAMPA: /"dQm@n@nt/

amer. IPA: /ˈdɑmənənt/, SAMPA: /"dAm@n@nt/

^{ⓘ ⓘ ⓘ}

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dominujący, panujący

rzeczownik

(2.1) muz. dominanta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. dominate

przysł. dominantly

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

dominant (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [domiˈnant]

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dominujący

(1.2) dominacyjny

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der dominante ein dominanter dominanter	die dominante eine dominante dominante	das dominante ein dominantes dominantes	die dominanten dominanten dominante
Gen.	słaba mieszana mocna	des dominanten eines dominanten dominanten	der dominanten einer dominanten dominanter	des dominanten eines dominanten dominanten	der dominanten dominanten dominanter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem dominanten einem dominanten dominantem	der dominanten einer dominanten dominanter	dem dominanten einem dominanten dominantem	den dominanten dominanten dominanten
Akk.	słaba mieszana mocna	den dominanten einen dominanten dominanten	die dominante eine dominante dominante	das dominante ein dominantes dominantes	die dominanten dominanten dominante
stopień wyższy (Komparativ) dominanter- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der dominantere ein dominanterer dominanterer die dominantere eine dominantere dominantere das dominantere ein dominanteres dominanteres die dominanteren dominanteren dominantere Gen. słaba mieszana mocna des dominanteren eines dominanteren dominanteren der dominanteren einer dominanteren dominanterer des dominanteren eines dominanteren dominanteren der dominanteren dominanteren dominanterer Dat. słaba mieszana mocna dem dominanteren einem dominanteren dominanterem der dominanteren einer dominanteren dominanterer dem dominanteren einem dominanteren dominanterem den dominanteren dominanteren dominanteren Akk. słaba mieszana mocna den dominanteren einen dominanteren dominanteren die dominantere eine dominantere dominantere das dominantere ein dominanteres dominanteres die dominanteren dominanteren dominantere
stopień najwyższy (Superlativ) dominantest- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der dominanteste ein dominantester dominantester die dominanteste eine dominanteste dominanteste das dominanteste ein dominantestes dominantestes die dominantesten dominantesten dominanteste Gen. słaba mieszana mocna des dominantesten eines dominantesten dominantesten der dominantesten einer dominantesten dominantester des dominantesten eines dominantesten dominantesten der dominantesten dominantesten dominantester Dat. słaba mieszana mocna dem dominantesten einem dominantesten dominantestem der dominantesten einer dominantesten dominantester dem dominantesten einem dominantesten dominantestem den dominantesten dominantesten dominantesten Akk. słaba mieszana mocna den dominantesten einen dominantesten dominantesten die dominanteste eine dominanteste dominanteste das dominanteste ein dominantestes dominantestes die dominantesten dominantesten dominanteste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Dominante ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: