cięgatura

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

cięgatura (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) śr.pol. przepaska, przepasanie, pas; zob. też cięgatura w Encyklopedii staropolskiej
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) war. cyngatura
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. cięgaturka
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. cinghiatura → opasanie < wł. cinghiare → opasywać[1] < łac. cinctura → pas[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cięgatura” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
  2. ↑ zob. też cięgatura w Encyklopedii staropolskiej
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=cięgatura&oldid=8336044”